Grisen står og hyler..

Eg fekk ein assosiasjon til Odd Nordstogas låt då eg fann dette brevet eg sjølv har skrive, men som aldri vart sendt. Slakting av griser var tydelegvis høgdepunktet på den tida, og eg hugsar godt spenninga kring denne årvisse hendinga seinhaustes.

Brevet vart skrive til syskenbarnet mitt Stig og var ein del av ei skuleoppgåve. Kvifor brevet ikkje vart sendt, veit eg ikkje, men no er det i alle fall muleg for mottakaren å lesa det. Legg også merke til brevpapiret; det blir ikkje det same med ein epost.

Her er i alle fall brevet:

Sogndal 22.11.68
Kjære Stig Harald 

No skal me læra å skriva rett brev og så skulle me skriva til noken så tenkte eg at [eg] skulle skriva til deg. Fredag 15. nov. slakta vi grisene. Njål trudde først at vi skulle kløppa grisene, for han hadde sett at Knut kløpte sauene. Ja det var Knut som kløpte sauene. Men når Knut var begynt å skola grisene kom Njål innat til mor og sa at Knut var begynt å skrella grisene då lo vi.
Søndag 17. nov. reiste far på eit kurs i Kongsberg. Han kjem ikkje at før fredag 22. nov. Laurdag 23. nov. skal vi bort til onkel Ola for han har gebursdag.

Helsing Svein

Her må det leggjast til at Njål er bror min (og til hans forsvar: han var berre 3 år). Knut er naboen som både var slaktar og klipte sauer, i tillegg til mykje anna gardsarbeid. Det må og presiserast at grisene vart skålda [slå kokande vatn over grisen for å få av busta med kniv etterpå] og ikkje skola som det står i brevet.

Så kom brevet altså fram til slutt - ei spesiell helsing til syskenbarn Stig Harald!