Stao no pao!

Add caption

Årets sesong kan kort oppsummerast slik: Høgt oppe - langt nede - høgt oppe!
Men når enden er god, er alt godt.

Sesongavslutninga på Fosshaugen Campus hadde alt: Nervepirrande nedrykksdrama og det klassiske oppgjeret mot storebror Brann. Det kunne difor ikkje bli betre då me ordna dette sjølve og vann 2 - 0.

Det smått ironiske er at av alle klubbane involverte i nedrykksdramaet, var Sogndal dei som var best førebudde på eit nedrykk. Det ligg djupt i kulturen at eliteseriespel er bonus og at kvardagen ofte er på nest høgste nivå. Økonomien er difor innretta slik at det ikkje er nokon katastrofe om ein rykkjer ned.

Denne slik sunn drift burde vera sjølvsagt i fotballverda, men er faktisk unnataket. Først dei siste par åra har andre klubbar lagt av seg dei verste økonomiske uvanane og stabilsert seg. Sogndal har mykje å takka finanskrisa for. Etter den, vart det plutseleg også fotballmessig lønnsomt å driva økonomisk sunt, og Sogndal kunne igjen ta opp kampen mot dei beste.

Det er naturstridig og eit eventyr som har vart sidan 1976 (eigentleg starta den "moderne" fotballen i Sogndal i 1972). I 36 år har Sogndal vore mellom dei 20 beste klubbane i landet. Det gir inspirasjon til alle oss andre rundt klubben: det er muleg å hevda seg i toppen sjølv om ein er liten.

Same poengsum som i 2011, men på 12. plass (14. plass i fjor)