 |
| Hesjinga kan starta |
Etter slåing må det staurast hol og staurar må berast på plass og setjast fast. Så må det festast streng (= ståltråd) til staurane, ei rast i gongen. Det er til vanleg 5 raster med streng i ei hesje, men av og til blir ei 6. rast lagt til for å få plass til meir.
Her er eit kort vokabular til hesjing:
Hesje: heile "konstruksjonen" (ei "hes" på min dialekt)
Golv: rommet mellom to staurar (alle 5 eller 6 strengene)
Kvelme: rommet mellom to staurar, men berre ein streng (1 golv er altså lik 5 (6) kvelmer)
Kvelmerast: ei rast (rad) med streng (ei hesje har 5 eller 6 kvelmeraster)
 |
| Ferdig hesje! |
Sjølv om det er mykje arbeid er det også kjekt å ta opp att gamle skikkar, om ikkje anna enn å halda dei ved like og visa korleis ting vart gjort før. Og med så vekslande ver som i sommar, er hesjing den einaste sikre måten å få turrhøy på, utan bruk av ekstra energi som låvetørke.
 |
| Høyet klart til innkøyring |
4 kommentarer:
Flott! Fleire faguttrykk: Endastaur, skore, strevar, strengbunt, øvekvelm, undekvelm, hesje tjukt, hesje tunt.
Ja, her er mange gode uttrykk som fortener å hentast fram. Med mange nybegynnarar i hesjinga var det for eksempel viktig å visa korleis ein unngår å få "snu" på strengen når ein legg på ny rast.
Etter sommarens hesjing har eg fått litt tru på dette, særleg som eit reiselivstilbod. Tenk å få vera med å hesja ein dag. Eg trur ein del kunne tenkt seg å betala for det.
Kjekt å lese, kjekt å få presentert dei gamle faguttrykka. Heime hos oss brukte vi lenge å hesje med "tott", ikkje med streng. "Tott" var ein tjærebreidd tjukk hyssing/tråd. Det var lettare å setje opp ei hes med tott enn med streng, men rett som det var, rauk totten. Å staure ei hes vara kara-arbeid, eg hugsar enno mi første hes. Endestaurane var særleg viktige. Å hesje var mest kvinnfolkarbeid, men både far min og eg hesja.. Det tørre høyet køyrde vi med hest og høyvogn på låven. Midt på 60-talet overtok høysvansen (med traktoren). Kjekt å minnast. Men moderne turistattraksjon? Neppe.
Eg trur hesjing har ein plass i reiselivs-samanheng, om enn som ei smal nisje.
Sjølv hugsar eg hesjing frå barn- og ungdomstid utan særleg positive minne - det var eit slit rett og slett. Difor har det i lang tid vore heilt uaktuelt å hesja. Eg vart difor overraska over at det no faktisk var kjekt å ta det opp att. Men det har mykje med at det no er eit overskotsfenomen og ikkje ei sur plikt.
Legg inn en kommentar