Bok blir film
Boka vart filma i 2009, med Leonardo DiCaprio og Kate Winslet i hovudrollane som Frank og April Wheeler. Det førte til fornya interesse for boka, om lag som "Stoner", som har fått ein renessanse dei siste åra.
Det konforme USA
Handlinga i boka er lagt til 1955 og sjølv om Yates har ein veldig realistisk stil, er det først og fremst eit psykologisk drama. Det er kollisjonen mellom den kvelande konformiteten i etterkrigs-USA og den opprørske trangen til det unge ekteparet som er hovudinnhaldet, i alle fall på det ytre planet. Det er tema me også finn i t.d. "Catcher in the rye" og tidlegare nemnde "Stoner", sjølv om William Stoner ikkje akkurat kan karakteriserast som opprørar.
Me og dei andre
The Wheelers ser på seg sjølve som intellektuelle og "betre" enn dei typiske middelklasse-naboane dei omgir seg med. Dei ser til dels ned på dei fleste rundt seg, samtidig som dei ikkje evnar å flykta frå middelmådigheita dei er omgitt av. Og det er vel fordi dei er mykje meir ein del av dette miljøet enn dei vil innrømma.
Eit annan viktig moment er at om ein prøver å rømma frå ting ein slit med, har nissen ein lei tendens til å bli med på lasset. Dei prøver å flykta frå problem som grunnleggjande sett ligg hjå dei sjølve.
"Boka betre enn filmen"
Eg såg filmen då den kom, men hadde nesten gløymt alt. Det er nok mykje fordi det er vanskeleg å laga ein film som gjer like sterkt inntrykk som boka når handlinga først og fremst utspelar seg på det psykologiske planet, og mykje av spenninga ligg i det som ikkje blir sagt, men berre tenkt.
Eg las den norske oversetjinga, og merkar at enkelte situasjonar og begrep blir litt rare. Eg ville nok prøvd å lesa den engelske om eg hadde valt på nytt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar