Journalist Karima Furuseth i Morgenbladet skreiv 3. februar i år ein artikkel om frigjevinga av Ross Ulbricht. Tittelen var "Det går en ideologisk linje mellom narkobaronen Ross Ulbricht og Trumps USA".

Eg vart provosert av merkelappen "narkobaronen" i omtalen av Ross Ulbricht. For alle som kjenner historia til Ross Ulbricht og Silk Road er det ein omtale utan respekt og utan ei reell vurdering av saka. Med "narkobaron" blir RU automatisk sett i bås med forbrytarar som Pablo Escobar og hans like. Det er grovt urettferdig.

Eg sende difor lesarinnlegget under, men høyrde aldri frå Morgenbladet. Det er i seg sjølv eit dårleg teikn, særleg i desse dagar då redaktørstyrte medium rettar søkjelyset mot Jeff Bezos' inngrep og styring av den redaksjonelle linja i Washington Post. Bezos' handling er eit angrep på det viktige skiljet mellom eigar og redaktør i ei publiseringsverksemd, og det er god grunn til å reagera på framferda hans. Men då må dei som ropar opp også sjå seg sjølv i spegelen og ta ein diskusjon om korleis dei sjølve forvaltar den viktige ytringsfridommen. Eg meiner ikkja at Morgenbladet eller andre skal publisera alle innlegg dei får tilsende, men i det minste bør dei formidla avslag. I staden skriv dei "Går det fem arbeidsdager etter det uten at du får svar, kan du sende innlegget videre." Det tykkjer eg er for dårleg. 

Narkobaronen Ross Ulbricht?

Då eg såg tittelen på Karima Furuseths artikkel om Ross Ulbricht, frykta eg det verste. Med uttrykket «narkobaron» blir Ross Ulbricht sett i bås med Pablo Escobar og hans like. Då er det vel ikkje tvil om at Ross Ulbricht var ein forferdeleg fyr, og at å sleppa han laus var endå ei uhyrleg sak frå president Trump?

Så er heldigvis artikkelen meir balansert, men med merkelappen klistra til namnet, er skaden alt gjort. Ross Ulbricht var mannen bak Silk Road, som Furuseth skriv, og tenesta var ei slags finn.no for både lovlege og ulovlege varer. Dei siste var mest populære, og særleg var narkotiske stoff ei populær handelsvare. Det er ikkje tvil om at Ulbricht braut amerikansk lov, men det er heller ikkje tvil om at dommen mot han var hinsides rettferd og proporsjonalitet, noko mange i det amerikanske rettsystemet også har peika på.

Furuseth skriv vidare at Ross Ulbricht vart funnen skuldig på alle tiltalepunkta. Det stemmer også, men la oss sjå på tiltalepunkta han vart dømt for:

·         engasjement i ei pågåande kriminell verksemd

·          sal og distribusjon av narkotika

·         kvitvasking av pengar

·         dokumentfalsk

·         datahacking

For dette fekk han ein dom på to ganger livstid pluss 40 år (i amerikansk rett blir straffeutmålinga for kvart tiltalepunkt lagt saman til slutt, difor denne meiningslause dommen). Eg tvilar på om det er mange som meiner at denne dommen var balansert og rettferdig.

Grunnen til den særs strenge dommen var truleg eit forsøk på å statuera eit eksempel, og eit håp om kanskje å stoppa den brysame framveksten av bitcoin. Når narkotika i tillegg var involvert, var to av dei største samfunnsfiendane på plass.

Om Ross Ulbricht burde ha vore benåda, kan diskuterast, men frigjevinga av han er ei veldig bra gjerning frå Trump si side. Ulbricht sona nesten 12 år, og det synest nok i høve tiltalen. Så kan det også leggjast til at med tanke på kriminalitet, var truleg Silk Road medverkande til ein reduksjon sidan narkotika enkelt kunne handlast over nettet utan kriminell åtferd av anna slag.